Wykład pt. Kościół średniowiecznej Wielkopolski wygłosi prof. UAM dr hab. Krzysztof Kaczmarek (Wydział Historii UAM). Wykład odbywa się w ramach projektu Dziedzictwo Wielkopolski.
Prof. UAM dr hab. Krzysztof Kaczmarek – historyk, profesor na Wydziale Historii UAM, pracownik Zakładu Historii Średniowiecznej, członek Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Zajmuje się dziejami średniowiecznego Kościoła i historią średniowiecznego szkolnictwa na ziemiach polskich. Autor trzech monografii: Studia uniwersyteckie cystersów z ziem polskich w okresie średniowiecza (Poznań 2002), Konwent dominikanów wrocławskich w późnym średniowieczu (Poznań-Wrocław 2008), Święcenia duchowieństwa w diecezji gnieźnieńskiej w latach 1482-1493 (Poznań 2018), a także wielu artykułów poświęconych dziejom klasztorów cysterskich w średniowieczu i epoce nowożytnej i historii polskich klasztorów dominikańskich publikowanych w kraju i za granicą. W ostatnich latach koncentruje swoje badania na prozopografii kleru w późnym średniowieczu i edycjach średniowiecznych oraz wczesnonowożytnych wykazach duchownych wyświęconych przez polskich biskupów.
Wykład oscylował będzie pośród wydarzeń, które w zgodnej opinii historyków w najsilniejszy sposób wpłynęły na bieg naszych ojczystych dziejów znajduje się bez wątpienia chrzest, jaki książę Mieszko I przyjął wraz ze swym najbliższym otoczeniem wiosną 966 r. Akt konwersji władcy otworzył jego kraj na działalność misji chrystianizacyjnej i dał możliwość budowy na tym terenie instytucjonalnych struktur Kościoła; w dłuższej perspektywie odmienił wierzenia oraz życie duchowe zamieszkującej go ludności i wpłynął na materialny krajobraz tych ziem. Najstarsze obiekty kultu chrześcijańskiego ulokowano początkowo w dużych i silnie chronionych grodach, wśród których wyróżniały się: Poznań oraz Gniezno. Wiemy także, że ta najstarsza organizacja kościelna nie wytrzymała próby czasu i podzieliła tragiczne losy państwa polskiego, które w latach 30-tych XI w. upadło w wyniku wewnętrznych konfliktów i najazdów zewnętrznych. Odbudowana pod patronatem Kazimierza Odnowiciela i Bolesława Szczodrego organizacja kościelna rozwinęła się w XII – XV w. w silny, sprawnie zarządzany przez kolejnych pasterzy diecezji poznańskiej i gnieźnieńskiej organizm. Przybywało świątyń i rezydujących przy nich duchownych, wielkopolskie diecezje pokryły się w końcu siecią kościołów parafialnych. Istotnym elementem tej odnowionej organizacji kościelnej były fundowane początkowo przez władców, później także przez biskupów oraz możnych klasztory benedyktynów, cystersów, dominikanów i franciszkanów. W granicach Wielkopolski działały też wspólnoty rycerskie, wśród których wyróżnia się komandoria joannitów O trwałości przemian zapoczątkowanych decyzją Mieszka możemy się jednak przekonać na co dzień obcując z budzącymi jeszcze dziś podziw ich materialnymi pomnikami.
Projekt Dziedzictwo Wielkopolski ma na celu popularyzację historii i dziedzictwa kulturowego Wielkopolski, w sposób interdyscyplinarny oraz przedstawienie wyników badań nad regionem wśród mieszkańców Wielkopolski, jak również integrujących środowisko badaczy z różnych dyscyplin naukowych oraz instytucji kultury i organizacji zajmujących się tematyką lokalnego dziedzictwa. Cykl wykładów prowadzonych w regionie ma przybliżyć mieszkańcom społeczności lokalnych prowadzone badania dotyczące historii i dziedzictwa kulturowego Wielkopolski. Projekt współfinansowany jest ze środków Samorządu Województwa Wielkopolskiego oraz Fundacji Zakłady Kórnickie.